![Procurios Logo](/ui/procurios-2019/img/header/logo.svg?v=2") }}){kind=logo}
Je nieuwe 9-tot-5-mentaliteit
“Kwijt! Verdwenen! Het was me echt een raadsel waar de afstandsbediening gebleven was. Pas toen ik voor wat troost en een blikje bier mijn heil in de keuken zocht, vond ik hem terug: de afstandsbediening lag tussen de kaasdoos en de botervloot... in de koelkast!”
Een maandagochtendverhaal zoals een oud-collega mij ze vaker vertelde. Een heel herkenbaar verhaal, want ook ik ben een chaoot en raak om de haverklap dingen kwijt, om ze later op de vreemdste plekken weer terug te vinden.
“Kwijt! Verdwenen! Het was me echt een raadsel waar de afstandsbediening gebleven was. Pas toen ik voor wat troost en een blikje bier mijn heil in de keuken zocht, vond ik hem terug: de afstandsbediening lag tussen de kaasdoos en de botervloot... in de koelkast!”
Een maandagochtendverhaal zoals een collega van me mij ze vaker vertelt.(of :een voormalig collega...vertelde) Een heel herkenbaar verhaal, want ook ik ben een chaoot en raak om de haverklap dingen kwijt, om ze later op de vreemdste plekken weer terug te vinden.
Overigens verdwijnen niet alleen allerlei voorwerpen. Als ik even niet oplet, verlies ik ook veel tijd. Waar ik aan het begin van de dag nog over zeeën van tijd denk te beschikken, blijkt dat beeld na de lunch vaak veranderd te zijn in een dorre woestijn met niets dan striemende wind en overal haast. Althans, zo was dat vroeger. Nú zien mijn dagen er doorgaans uit als een prettig levendig, maar ordelijk kruispunt: er gebeurt van alles - overal komt verkeer vandaan - , maar er gebeuren geen ongelukken en iedereen komt op tijd thuis.
Overigens verdwijnen niet alleen allerlei voorwerpen. Als ik even niet oplet, verlies ik ook veel tijd. Waar ik aan het begin van de dag nog over zeeën van tijd denk te beschikken, blijkt dat beeld na de lunch vaak veranderd te zijn in een dorre woestijn met niets dan striemende wind en overal haast. Althans, zo was dat vroeger. Nú zien mijn dagen er doorgaans uit als een prettig levendig, maar ordelijk kruispunt: er gebeurt van alles - overal komt verkeer vandaan - , maar er gebeuren geen ongelukken en iedereen komt op tijd thuis.
Time management
Tijd gaat al eeuwen verloren en het ontbreekt onze wetenschapshistorie dan ook niet aan 'tijd-denkers'. Er zijn inmiddels meer oplossingen ontwikkeld voor tijdstekort dan voor hongersnood. Van “Getting Things Done” tot “Seven Habits”, van een 4-urige werkweek tot gewoonweg uitstellen tot morgen: je kunt alleen al weken besteden aan het lezen van time-managementboeken. De essentie van die methodes is naar mijn idee dat je een gezond kritische houding moet zien te ontwikkelen ten opzichte van tijd. Door met je tijd net zo om te gaan als met je geld, word je vanzelf een stuk zuiniger. Sommige methodes laten je een kasboek van je tijdgebruik bijhouden, anderen bieden complexe boekhoudschema's aan of claimen dat je door slim investeren van een beetje tijd een hoog rendement kunt halen. Het zal allemaal wel: zoals iedereen zijn portemonnee op zijn eigen manier beheert, zo moet iedereen dat ook maar met zijn tijd doen.
Persoonlijk volstaat veel voor mezelf opschrijven vooral. Daardoor vergeet ik bijvoorbeeld niet dat ik iemand een uurtje van mijn tijd beloofd had. Ook voorkom ik dat ik wekelijks de tijd voor een vergadering tussen kaasdoos en botervloot moet zoeken. Mijn systeem voor het beheren van tijd is niet zozeer béter dan dat van anderen, maar het is mijn systeem en ík snap het. Het toverwoord is in mijn geval “Google”. In Google houd ik mijn agenda bij en bewaak ik mijn tijdsbudget in een mooie spreadsheet. Zo weet ik hoeveel tijd ik nog heb en wat ik in de toekomst aan tijd verwacht kwijt te zijn. Dat helpt mij om een gezonde balans te bewaren en niet méér tijd 'uit te geven' dan ik heb.
Een hypotheek op je vrije tijd
Dat brengt me meteen op het volgende: als je geld tekort komt, dan kun je twee dingen doen: je lot aanvaarden door te proberen wat zuiniger te leven óf voor een lening naar de bank gaan. De kredietcrisis heeft wel bewezen dat mensen graag en gretig geld lenen, maar niet graag met de gevolgen van al dat op de pof leven worden geconfronteerd. De waarheid is nu eenmaal dat je van lenen doorgaans niet rijker, maar juist alleen maar armer wordt. Lenen is kostbaar. Onderhand zijn de meesten van ons van die waarheid wel doordrongen. Tenminste, als het om geld gaat; als het om tijd gaat, zijn we nog lang niet zover.
Met het grootste gemak van de wereld nemen we een 'hypotheek' op onze vrije tijd om tot in de late uurtjes de moeder aller belangrijke projecten af te ronden, of om die ene offerte-die-ons-puissant-rijk-zal-maken te versturen. Wat is ons werk toch eigenlijk belangrijk! Als we dit slechts incidenteel zouden doen - zoals we soms ook tijdelijk rood staan op onze betaalrekening - dan zou er nog niet zoveel aan de hand zijn. Maar voor velen wordt roodstand een doorlopend krediet zonder limiet. Natuurlijk zit je daarmee voor je het weet in de tijdschuldsanering. Je mag dan aan je omgeving uitleggen dat je bankroet bent en dat je vrije tijd per opbod zal worden verkocht aan de hoogste bieder. Is het dat allemaal waard?
Acht uur is genoeg
De conclusie van dit relaas: met wat goede wil zou 8 uur per dag ruim voldoende moeten zijn om je werk goed te kunnen uitvoeren. Wie zijn tijd beheert zoals een 'zunige Zeeuw' op zijn knip zit, heeft geen doorlopend krediet nodig. Wen jezelf niet aan de luxe van een lening en geef je omgeving vooral niet de indruk dat je rijk bent en met tijd kunt strooien. Los die hypotheek op je vrije tijd af en leef niet langer op te grote klok. Thuis, maar ook op het werk zullen ze je er dankbaar voor zijn. En als iemand dan toch vraagt waarom je ineens zo op je tijd 'zit', noem het dan je 'nieuwe 9-tot-5-mentaliteit'.
Meer lezen?
Plezieropjewerk.nl: "Niets mis met 9-tot-5 mentaliteit"